-
1 fructuarius
I frūctuārius, a, um [ fructus I \]1) плодоносный ( ager C)servus f. Dig — раб, труд которого может быть использованII frūctuārius, ī m. юр. -
2 fructuarius
frūctuārius, a, um (fructus), I) zur Frucht gehörig, A) = Frucht abwerfend, fruchttragend, v. Tieren, Bäumen u. Gewächsen, Varro, Plin. u.a. – insbes., agri, quos fructuarios habent civitates, von denen die Gemeinden Fruchtgülten beziehen, Cael. in Cic. ep. 8, 9, 4. – B) = zur Aufbewahrung der Früchte dienlich, pars (villae), Col. 1, 6, 1 u. 9. – II) zum Nießbrauche gehörig, ihn betreffend, Nießbrauchs-, stipulatio, servus, ICt. – subst., frūctuārius, iī, m. u. frūctuāria, ae, f., der Nießbraucher, die Nießbraucherin, der Nutznießer, die Nutznießerin, ICt.
-
3 fructuarius
frūctuārius, a, um (fructus), I) zur Frucht gehörig, A) = Frucht abwerfend, fruchttragend, v. Tieren, Bäumen u. Gewächsen, Varro, Plin. u.a. – insbes., agri, quos fructuarios habent civitates, von denen die Gemeinden Fruchtgülten beziehen, Cael. in Cic. ep. 8, 9, 4. – B) = zur Aufbewahrung der Früchte dienlich, pars (villae), Col. 1, 6, 1 u. 9. – II) zum Nießbrauche gehörig, ihn betreffend, Nießbrauchs-, stipulatio, servus, ICt. – subst., frūctuārius, iī, m. u. frūctuāria, ae, f., der Nießbraucher, die Nießbraucherin, der Nutznießer, die Nutznießerin, ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fructuarius
-
4 fructuaria
fructŭārĭus, a, um, adj. [fructus].I.of or belonging to fruit, fruit-bearing, fruitful:II.palmes,
Col. 5, 6, 29; Plin. 17, 22, 35, § 181:rami olcae,
Col. 5, 9, 15:oculi vitis,
id. 3, 18, 4:pars villae,
that serves for laying up the fruits in, id. 1, 6, 1 and 9:scrofa,
Varr. R. R. 2, 4, 17: agri, for which a portion of the produce is paid, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 4.—Of or belonging to usufruct, usufructuary (jurid. Lat.):B.servus,
of whom one has merely the usufruct, Dig. 41, 1, 37; 63; Paul. Sent. 5, 7, 3: stipulati, a stipulation by a litigant in possession ad interim, by which he shall repay twice the mesne profits if finally defeated in the suit, Gai. Inst. 4, 166; Dig. 45, 1, 4:judicium,
a special mode of procedure for receiving mesne profits, Gai. Inst. 4, 169.—Subst.: fructŭārĭus, ii, m., and fructŭārĭa, ae, f., in an act. sense, one who has the usufruct of a thing, a usufructuary, Dig. 7, 1, 22 sq.; 24; 58 al. -
5 fructuarius
fructŭārĭus, a, um, adj. [fructus].I.of or belonging to fruit, fruit-bearing, fruitful:II.palmes,
Col. 5, 6, 29; Plin. 17, 22, 35, § 181:rami olcae,
Col. 5, 9, 15:oculi vitis,
id. 3, 18, 4:pars villae,
that serves for laying up the fruits in, id. 1, 6, 1 and 9:scrofa,
Varr. R. R. 2, 4, 17: agri, for which a portion of the produce is paid, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 4.—Of or belonging to usufruct, usufructuary (jurid. Lat.):B.servus,
of whom one has merely the usufruct, Dig. 41, 1, 37; 63; Paul. Sent. 5, 7, 3: stipulati, a stipulation by a litigant in possession ad interim, by which he shall repay twice the mesne profits if finally defeated in the suit, Gai. Inst. 4, 166; Dig. 45, 1, 4:judicium,
a special mode of procedure for receiving mesne profits, Gai. Inst. 4, 169.—Subst.: fructŭārĭus, ii, m., and fructŭārĭa, ae, f., in an act. sense, one who has the usufruct of a thing, a usufructuary, Dig. 7, 1, 22 sq.; 24; 58 al. -
6 columen
cŏlŭmen, ĭnis, n., and contr. cul-men, mis, n. [root cel- of excello; cf.: celsus, culmus, calamus, collis], lit., that which rises in height, is prominent, projects; hence the point, top, summit, ridge.I.Form columen, inis, n. (only this form is used by Plautus, v. Ritschl, prol. ad Plaut. p. 65).A.An elevated object, a pillar, column: ego vitam agam sub altis Phrygiae columinibus, the lofty buildings, or perh. the mountain-heights, Cat. 63, 71 Ellis ad loc.; and of a pillar of fire: Phoebi fax, tristis nunt a belli, quae magnum ad columen flammato ardore volabat, like an ascending column, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—B.The highest part or top of an object, e. g. of a wall; the coping; Fr. le chaperon, Cato, R. R. 15, 1; of a building, a ridge, a roof, a gable:2.in turribus et columinibus villae,
Varr. R. R. 3, 7, 1:aulae,
Sen. Herc. Fur. 1000; id. Thyest. 54 Gron.; so of the Capitol, Cic. poët. Div. 1, 12, 20, and of the culmination of heavenly bodies: oritur Canicula cum Cancro, in columen venit cum Geminis, Nigid. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 218. —Trop., the top, crown, summit, first, chief, the height, etc.:G.columen amicorum Antonii, Cotyla Varius,
Cic. Phil. 13, 12, 26:pars haec vitae jam pridem pervenit ad columen,
Plin. 15, 15, 17, § 57; Col. 3, 4, 3:audaciae,
the crown of impudence, Plaut. Am. 1, 1, 211.—An elevated object that supports, sustains something; in archit., the top of a gable-end, a gable pillar, a prop, Vitr. 4, 2, 1; 4, 7, 5.—Esp. freq.,2.Trop., a support, prop, stay:II.familiae,
Ter. Phorm. 2, 1, 57; Cic. Verr. 2, 3, 76, § 176:senati, praesidium popli,
Plaut. Cas. 3, 2, 6; cf. id. Ep. 2, 2, 7:rei publicae,
Cic. Sest. 8, 19; Curt. 9, 6, 8:imperii Romani, Div 38, 51, 3: regni Ausonii,
Sil. 15, 385:Asiae,
Sen. Troad. 6:rerum mearum (Maecenas),
Hor. C. 2, 17, 4:doctrinarum, artium (Varro et Nigidius),
Gell. 19, 14, 1; Col. 3, 4, 3.—culmen, ĭnis, n. (in Cic. only once; cf. the foll. B.; not in Cat., Lucr., or Hor.; in gen. first freq. since the Aug. per.).* A.Any thing high; poet., of the stalk of a bean, Ov. F. 4, 734.—B.The top, summit, e. g. of a building, a roof, gable, cupola, etc.:2.columen in summo fastigio culminis,
Vitr. 4, 2, 1; Ov. M. 1, 295; 1, 289; Verg. E. 1, 69:tecta domorum,
id. A. 2, 446; 2, 458; 4, 186:culmina hominum, deorum,
i. e. of houses and temples, id. ib. 4, 671; Liv. 27, 4, 11; 42, 3, 7.—Of the dome of heaven, * Cic. Arat. 26. —Of mountain summits:Alpium,
Caes. B. G. 3, 2:Tarpeium,
Suet. Dom. 23.—Of the crown of the head of men, Liv. 1, 34, 9.—Of the top of the prow of a ship, Luc. 3, 709.—Trop., the summit, acme, height, point of culmination (perh. not ante-Aug.):a summo culmine fortunae ad ultimum finem,
Liv. 45, 9, 7:principium culmenque (columenque, Sillig) omnium rerum pretii margaritae tenent,
Plin. 9, 35, 54, § 106:ruit alta a culmine Troja,
Verg. A. 2, 290 (Hom. Il. 13, 772: kat akrês); cf. id. ib. 2, 603:de summo culmine lapsus,
Luc. 8, 8:regale,
Claud. VI. Cons. Hon. 64. pastorale, id. B. Get. 355:honoris,
App. Flor. 3. -
7 sordidus
I.Lit. (syn.: squalidus, obscenus): vestem squalam et sordidam, Enn. ap. Non. 504, 6 (Trag. v. 370 Vahl.):B.amictus,
Verg. A. 6, 301; cf.:sordidior toga,
Mart. 1, 104, 5:mappa,
Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 20, 8:lana,
Ov. A. A. 3, 222:fumus,
Hor. C. 4, 11, 11:at pol nitent, haud sordidae videntur ambae,
Plaut. Bacch. 5, 2, 6:servolicolae,
id. Poen. 1, 2, 55:nati,
Hor. C. 2, 18, 28; cf.:magnos duces Non indecoro pulvere sordidos,
id. ib. 2, 1, 22:puer sordidissimus dentibus,
Petr. 64, 6 et saep.—Esp.:sordido in loco sedere,
Val. Max. 9, 13, 2.— Transf., of mourners, clad in mourning, Cic. Mur. 40, 86.— Poet.:Auctumnus calcatis sordidus uvis,
Ov. M. 2, 29; id. F. 4, 897;Col. poët. 10, 44: terga suis,
sooty, dingy, Ov. M. 8, 648.—Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, wisdom is often hid under a ragged cloak, Caecil. ap. Cic. Tusc. 3, 23, 56.—Transf., low, base, mean, as to birth, rank, or condition; poor, humble, small, paltry (syn.:II. A.illiberalis, infimus): causam commisisse homini egenti, sordido, sine honore, sme censu,
Cic. Fl. 22, 52; id. Att. 8, 4, 2; id. Leg. 3, 16, 35; Hor. C. 1, 28, 14.— Sup.:sordidissimus quisque,
Liv. 1, 47, 11:familiae sordidissima pars,
Petr. 132, 3; cf.:loco non humili solum sed etiam sordido ortus,
Liv. 22, 25, 18:a sordidis initiis ad summa crevere,
Just. 2, 6, 2:sordidum et obscurum Macedonum nomen,
id. 6, 9, 7:genus alicujus,
id. 22, 1, 1:panis,
Plaut. As. 1, 2, 16; Sen. Ep. 18, 5:villula,
Cic. Att. 12, 27, 1; cf.tecta,
Luc. 4, 396:sedes,
id. 5, 9:lar villae,
Mart. 12, 57, 2:rura (with humiles casae),
Verg. E. 2, 28:aratra,
Claud. IV. Cons. Hon. 414;hence also, otia, i. e. ruris,
Mart. 1, 56, 4 —In gen., Cic. Phil. 1, 8, 20:B.iste omnium turpissimus et sordidissimus,
id. Att. 9, 9, 3:multo homo sordidissimus,
id. Scaur. 2, § 23:homo furiosus ac sordidus,
id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:nec minus laetabor, cum te semper sordidum, quam si paulisper sordidatum viderem,
id. Pis. 41, 99:illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur... Sordidi etiam putandi, qui mercantur a mercatoribus, quod statim vendant, etc.... Opifices omnes in sordidā arte versantur, etc.... mercatura autem, si tenuis est, sordida putanda est, etc.,
id. Off. 1, 42, 150:lucrum,
Quint. 1, 2, 16 sq.; cf.: sordidissima ratio et inquinatissima, Cic. Off. 2, 6, 21:qui (oratores) ne sordidiores quidem (artis) repudiarint (opp. praeclarissimas),
id. de Or. 3, 32, 128:virtus repulsae nescia sordidae,
Hor. C. 3, 2, 17:adulterium,
Liv. 1, 58:nomen,
Quint. 8, 3, 21:verba,
id. 8, 3, 17; 8, 3, 49; 2, 5, 10:multa,
id. 2, 12, 7:omnia, id 10, 1, 9: homines nullā re bonā dignos, cum quibus comparari sordidum, confligere autem miserum et periculosum sit,
Cic. Rep. 1, 5, 9; id. Off. 2, 14, 50; cf.:qui pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment,
id. Lael. 17, 63.—In partic., mean, niggardly, penurious, sordid (cf. parcus):1.ita sordidus, ut se Non umquam servo melius vestiret,
Hor. S. 1, 1, 96; 1, 1, 65; 1, 2, 10; 2, 3, 164; Quint. 5, 13, 26; Plin. Ep. 2, 6, 1 (opp. sumptuosus):perjurium,
Phaedr. 4, 19, 23:cupido,
Hor. C. 2, 16, 16; cf. Cic. Off. 1, 42, 150 supra.—Hence, adv.: sordĭdē.Lit., dirtily, foully:2. 3.per plateas tractus est sordidissime,
through the deepest mire, Lampr. Heliog. 33 med. —Trop.a.Vulgarly, unbecomingly, poorly:b.loquitur laute et minime sordide,
Plaut. Mil. 4, 2, 11:dicere,
Cic. de Or. 2, 83, 339:contionari,
id. Att. 15, 2, 2:declamare (opp. splendide atque ornate),
Suet. Rhet. 6; Gell. 15, 4, 3.—Meanly, stingily, penuriously, sordidly:nimis illum sordide Simonidi dixisse, se dimidium ejus ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum,
Cic. de Or. 2, 86, 352:facere aliquid (opp. largissime),
Suet. Dom. 9:gerere proconsulatum,
Plin. Ep. 3, 9, 2.
См. также в других словарях:
Ecclesiastical Buildings — • This term comprehends all constructions erected for the celebration of liturgical acts, whatever be the name given to them, church, chapel, oratory, and basilica Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Ecclesiastical Buildings … Catholic encyclopedia